venerdì 8 agosto 2008
domenica 16 marzo 2008
ปวดหัว
อาทิตย์นี้เป็นอาทิตย์ที่หน้าเบื่อมากสำหรับฉันเพราะอะไรนะหรอ? ก็จะไม่ให้น่าเบื่อได้ไงอ่ะ ก็เล่นปวดหัวตลอดทั้งสองวันหลายอ่ะ วันเสาร์ปวดข้างซ้าย ส่วนวันอาทิตย์ปวดข้างขวา อ่ะนะให้มันได้อย่างนี้สิคนเรา ฉันยังสงสัยอยู่เหมือนกันนะ ว่าฉันเป็นอะไร หรือว่าจะเป็นโรคเกี่ยวกับเนื้องอกในสมองหรือเปล่าก็ไม่รู้ เป็นมาหลายปีแล้วอ่ะเท่าที่จำได้ และมันก็น่าเบื่อมาก มันทำให้ฉันมีความรู้สึกไม่เหมือนคนอื่น เพราะว่า ฉันมีความรู้สึกว่าตัวเองเมื่อเวลาอยู่ในที่ที่อากาศร้อนมากๆ ก็จะปวดหัว อยู่ในที่ที่หนาวมากก็จะปวดหัว เรียนเครียดมากก็ปวดหัว มองแสงจ้ามากก็ปวดหัว อะไรๆ ก็ทำให้ปวดหัว มันชังเป็นอะไรที่น่าลำคาญ และน่าน้อยใจจริงๆเลยกับชีวิต
mercoledì 12 marzo 2008
domenica 9 marzo 2008
sabato 1 marzo 2008
giovedì 21 febbraio 2008
giovedì 24 gennaio 2008
ทำไมเพื่อนแท้แค่คนเดียวมันหายากจัง
ในชีวิตของฉันผ่านอะไรมาก็มาก เจอเรื่องราวต่างๆมาก็เยอะ อาจจะมีเสียใจอยู่บ้างในบางครั้งหรือหลายๆครั้ง ครั้งนี้ก็เช่นเดียวกัน ไม่ต่างจากครั้งก่อนๆมากนัก ที่ฉันต้องรู้สึกเสียใจ(เสียใจมากด้วย) เรื่องอะไรนะหรอ จะให้บอกหรือเริ่มยังไงดีอ่ะ ความจริงฉันไม่อยากจะพูด หรืออธิบายเรื่องราวอะไรให้มันยาวมากนักหรอกนะ (เรื่องที่มัันผ่านไปแล้ว)
เพราะรู้ดีว่าความคิดของแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน บางคนอาจจะเห็นด้วยไปกับฉันหรืออาจจะไม่เห็นด้วยก็ได้ใครจะรู้ แต่ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ตรงที่ใครจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย ไม่ได้อยู่ที่ว่าใครเป็นคนทำให้เสียใจ ไม่ได้อยู่ที่ว่าใครเปํ็นคนเริ่ม และไม่ได้ทั้งว่าอะไรเป็นตัวต้นเหตุของปัญหา เพราะสิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกเสียใจแบบว่ามากถึงมากที่สุดนั้นก็คือ คำว่าเพื่อน
ใช ่จริงอยู่ว่าสำหรับหลายๆคนการหาเพื่อนอ่ะมันหาง่าย แต่ใครจะรู้ว่าการหาเพื่อนแท้มันจะยากสักเพียงใด ในชีวิตของคนบางคนอาจไม่มีโอกาสได้รู้จักกับคำว่าเพื่อนแท้เลยก็ได้ สำหร้บฉันก็คงจะเป็นเช่นเดียวกับคนบางคน หรือคนหลายคน ที่ไม่รู้ว่าจะได้เจอไหม จะเจอเมื่อไหร ฉันว่ามันหายากมากเลยนะ
ก็คิดดูตั้งแต่ฉันมีเพื่อนมาจนถึง ณ ปัจจุบันยังไม่เคยเจอเพื่อนที่รักและจริงใจอย่างแท้จริงซะที(ถึงแม้จะมีคนหลายคนเลยบอกว่า อยากได้อะไรยังไงเราก็ต้องเป็นฝ่ายเริ่มทำเช่นนั้นกับคนอื่นก่อน เป็นเห็นจะจริงเลย)
ได้ทุนมาเรียนถึงต่างประเทศ ได้เจอกับเพื่อนคนนึง เคยคิดว่าเขาเป็นเพื่อนแท้ เพื่อนที่คอยเป็นห่วงเป็นใย
และคิดมาตลอด ว่าเขาจะอยู่เคียงข้างฉันตลอดในยามที่ฉันท้อแท้ ผิดหวัง เหนื่อยล้า อ่อนแอ ไม่สบาย มีความสุข หรือแม้แต่ในยามที่ฉันมองไม่เห็นใคร ฉันจะเห็นเขาอยู่เป็นกำลังใจให้ฉัน แต่ที่ฉันพูดฉันคิดมานี้ในความเป็นจริงมันไม่ใช่ ฉันก็เพิ่งได้รู้วันนี้เอง ว่าฉันไม่มีเพื่อนแท้
ฉันอยากถามว่าชีวิตของฉัน ไม่เคยคิดหรือต้องการอยากมีเพื่อนมากมายอะไรนักหนา ขอเพียงแค่เพื่อนแท้เพียงแค่คนเดียว คนเดียวเท่านั้น จะไม่ได้เชียวหรือ?
หรือว่าชีวิตนี้จะต้องเจอแต่เพื่อนเทียม
martedì 15 gennaio 2008
mercoledì 9 gennaio 2008
domenica 6 gennaio 2008
Il viaggio a Parigi parte 2
Domanica 23 dicembre 2007
 |
| From Trip Paris Al... |
แต่ก็นะ อยากไปอ่ะ ก็ต้องไปใช่ไหม?(ใช่) ตื่นเต้นพอสมควรค่ะ ตื่นนอนตอนประมาณ 4 โมงเช้า
อาบน้ำ แต่งตัว กว่าจะเสร็จก็ห้าโมงเช้าแล้วครับท่าน เสร็จก็มาเช็คกระเป๋าเดินทางอีกครัั้ง แล้วจึง
ไปกินข้าว แอบนึกเหงาอีกแล้วอ่ะ ไม่เป็นไรสู้ๆ นึกว่าจะไปมีใครไปส่งซะแล้ว ยังดีที่ดาวิเด้ว่างพอดี
เกือบไปแล้วเรา ถึงสนามบิน Malpensa ก็เอากระเป๋าเดินทางไปรอต่อแถวเพื่อเช็คอิน เพื่อที่จะไป
รอขึ้นเครื่องบินไปฝรั่งเศส
เวลาผ่านไปประมาณ ชม.กับอีก 20 นาที ตอนนี้เครื่องบินกำลังจะลงจอดที่ Charles de Gaulle (Terminal 3) แล้ว จะมีใครมารับเราไหมหนอ? ปรากฎว่าพอรอรับกระเป๋าเสร็จ เดินของมาก็เห็นน้องๆ
มายืนรอรับกันอยู่ 3 คนค่ะ (ที่สำคับมีการเขียนชื่อด้วย) อ่ะนะน้องๆ น่ารักมาก นี้แค่น้องๆพูดภาษาไทย
พี่ก็จะเดินเข้าไปหาแล้วนะนี้
จากนั้นน้องๆ เค้าก็พาเดินทางต่อเลยค่ะ เพื่อไปหาร้านอาหารไทยกิน เพราะว่าหิวมากเลยค่ะ ไปถึงก็ึิึคือว่าประทับใจนะ เพราะว่าอาหารทำได้อร่อยมาก ราคาแพงแต่ก็ถือว่าไม่มากสำหรับเมืองแห่ง
การท่องเที่ยวอย่างปารีส
จากนั้นเราก็กลับที่พักกันเพราะว่าไม่ไหวแล้ว แล้วก็เหลือรถไป RER รอบสุดท้ายแล้วด้วย กลับถึงที่หอที่พักของน้องๆ ก็เกือบจะตี 1 แล้ว (จะได้นอนตีอะไรอ่ะเรา) จะนั้นก็ไปนอนที่ห้องน้องธา
ตกลงว่าเราคุยกันต่อ เลยเป็นอันว่าวันนี้นอนตอนตี 2 ค่ะ
venerdì 4 gennaio 2008
Iscriviti a:
Post (Atom)
